Owczarek niemiecki - opis rasy

Jest to chyba najpopularniejsza i najlepiej znana rasa psów na świecie, odznaczająca się wielką inteligencją i wszechstronnością. Kiedyś owczarek nosił nazwę alzackiego, często nazywa się go również wilczurem. Rasa powstała w Niemczech z różnych miejscowych psów owczarskich i od dawna służy człowiekowi w różnych dziedzinach. Początkowo pies policyjny i obronny, później przewodnik niewidomych, pies biorący udział w rozmaitych akcjach ratunkowych, pomocnik straży granicznej i celnej. Dzisiaj nieodłączny towarzysz rodziny, świetnie odnajduje się w próbach posłuszeństwa, często wykorzystywany jest w pokazach agility. Po raz pierwszy był wystawiony w 1882 roku. Z czasem pojawiły się też inne odmiany, zarówno z białą sierścią jak i z długim włosem. Dzisiaj na wystawach akceptowane są jedynie krótkowłose owczarki, a kolor biały dyskwalifikuje psa. Jednak, chociaż białe owczarki niemieckie są rzadkimi psami w Europie, w Ameryce Północnej dbano o rozwój rasy. Doprowadziło to do uznania białych owczarków za odrębną rasę, znaną pod nazwą biały owczarek kanadyjski.

Wzrost: 55-65 cm
Waga: 34-43 kg
Przeciętna długość życia: 11-13 lat
Pochodzenie: Niemcy
Opis: duży, umięśniony pies, o formacie prostokątnym, długim pysku i długim, gęstym ogonie. Uszy są duże, trójkątne i stojące. Włos jest gęsty, powinien być średniej długości. Maść czarna podpalana, wilczasta, czarna lub płowa.

Zdjęcia :

Zwierzaki jesienią - fotki :)

A Wasze zwierzaki lubią jesień?, lubią bawić i tarzać się w kolorowych liściach??

( już wkrótce informację o zwierzaku często spotykanym na jesieni czyli wiewiórce :) )

Ptaki ogrodów i miast - Kos (cz.2)

                                                            Pożywienie
Kos szuka pożywienia na ziemi, skacząc to tu, to tam, po czym w pewnym momencie nieruchomieje z głową przechyloną na bok, tak by usłyszeć nawet najmniejszy szelest wydawany przez jego umykające potencjalne ofiary. Następnie nie zwlekając, hałaśliwie zaczyna rozgrzebywać liście. Znalazłszy dżdżownicę, chwyta ją i zaczyna ciągnąć z całej siły, by wydobyć zdobycz z podziemnej kryjówki.

                                                        Pokrewne gatunki 
Kos należy do rodziny drozdowatych, która obejmuje, prócz innych ptaków drozdy, słowiki, rudziki i pleszki. Czasami zdarza się pomylić brązowo upierzoną samice kosa z drozdem śpiewakiem. Jednakże brzuch drozda jest jaśniejszy, a rozmieszczone na nim ciemne plamki - wyraźniejsze. W Polsce czasami jest widywany inny drozd o ciemnym upierzeni, ale z jedną wyraźna różnicą - a mianowicie białą półobrożą na piersi. Jest to drozd obrożny ( Turdus torquatus ) ptak u nas bardzo rzadki, typowy dla terenów górskich.

                                            Ekologia i zagrożenia gatunku

Kos jest silnym ptakiem obdarzonym znacznymi zdolnościami adaptacyjnymi, dzięki czemu utrzymuje się jego populacja. Wyjątkowo dobrze udało mu się dostosować do zmian cywilizacyjnych krajobrazu wiejskiego, jak również zbliżyć się do obszarów zurbanizowanych i spędzać życie w mieście.

                                                            Status gatunku
W Polsce gatunek, którego populacja utrzymuje się na wysokim poziomie, jest objęty ścisłą ochroną. Niestety w niektórych krajach Południowej europy jest pewnego rodzaju tradycją polowanie na ptaki przelotne m. in. kosy.


                                                      Stabilna liczebność
W Polsce kos podlega ścisłej ochronie gatunkowej. i chociaż wiele młodych osobników tuż po opuszczeniu gniazda ginie w pyskach drapieżników, chociażby kotów, ogólna liczebność populacji utrzymuje się na licznym poziomie, ponieważ jest to ptak bardzo plastyczny i odbywa kilka lęgów w sezonie.

...i fotki :) :) :

Ptaki ogrodów i miast - Kos (cz.1)

Kos(samiec)-

- łatwo rozpoznawalny dzięki lśniącemu ( u dorosłego osobnika) czarnemu upierzeniu i żółtopomarańczowemu dziobowi - należy w Polsce do ptaków pospolitych. Spotyka się go zarówno w centrach miast, np. w parkach, jak i w sadach oraz na obrzeżach lasów. żywi się głównie owadami i dżdżownicami, ale nie pogardzi także owocami jarzębiny, cisu czy jemioły. Poza okresem lęgowym, trwającym od marca do lipca, kosy żyją przeważnie w stadkach.

Obserwacja - bardzo łatwa - Popularny i bardzo zadomowiony kos należy do ptaków najłatwiejszych do obserwacji.

Dogodny okres obserwacji - Kosy w większości prowadzą osiadły tryb życia i zamieszkują tereny zagospodarowane przez człowieka. Można je obserwować przez cały rok.

Charakterystyka :

Rząd: wróblowe
Rodzina: drozdowate
Długość ciała: 24 do 25 cm
Masa ciała: 80 do 110 g
Rozpiętość skrzydeł: 34 do 38 cm
Środowisko: zagajniki, poszycie leśne, kępy drzew, łąki, parki i ogrody
Krzyk, śpiew: krzyk dysonansowy, suchy;śpiew melodyjny, zróżnicowany
Składanie jaj: 2,3 do 5 razy w roku; 3 do 5 sztuk
Wysiadywanie jaj: około 2 tygodni
Wylot piskląt: po upływie 2 tygodni
Długość życia: 2 do 3 lat

Utalentowany śpiewak, bywalec ogrodów-

Dorosły samiec jest ptakiem o upierzeniu matowym i całkowicie czarnym. Jego dziób ma piękny, żółtopomarańczowy kolor, podobnie jak wąska obwódka wokół oczu. w okresie godów kolorystyka ta nabiera intensywności. Samice i osobniki młode są brązowe. Wśród kosów zdarzają się też częściowe lub całkowite albinosy: ich upierzenie zawiera wówczas białe fragmenty, większe lub mniejsze, a oczy mogą być czerwone.

Zachwycający głos-

Pod tą niepozorna powierzchownością kryje się ptak niezwykle żywiołowy. I chociaż jego alarmistyczne krzyki brzmią bardzo fałszywie, w dziedzinie śpiewu może osiągnąć prawdziwe mistrzostwo. Ptak posiada również pewne zdolności imitatorskie; naśladuje różne rodzaje gwizdów. te muzyczne uzdolnienia dają się szczególnie zauważyć wczesną wiosną, gdy o świcie samiec opuszcza swoje stadko i próbuje wytyczyć granice własnego terytorium. Wysoko usadowiony, na przykład na dachu jakiegoś budynku, wydaje z siebie melodyjne dźwięki, w czym wtórują mu inne samice. Taki turniej wokalny to istna rozkosz dla uszu.

Wyrafinowany smakosz-

Kos jest smakoszem, ceniącym sobie różnorodność pożywienia: dżdżownice, larwy owadów, ślimaki, ale także owoce, ziarna i jagody. Dzięki systemowi pokarmowemu dostosowanemu do zmieniających się warunków otoczenia, uzależnionych także od lokalnego klimatu, taki jadłospis dla wszystkożernych zapewnia temu silnemu ptakowi wyżywienie przez cały rok.

Liczna rodzina-

Samica, z pomocą samca, buduje gniazdo w  żywopłocie, kępie drzew, lub w gęstwinie bluszczu porastającego mur. Para konstruuje je z gałązek, suchych traw, mchu i liści mocno zlepionych błotem. Samica składa od trzech do pięciu, zielonkawoniebieskich, rdzawo nakrapianych jaj. Wysiaduje je przez 2 tygodnie, a kiedy opuszcza gniazdo, by zdobyć pożywienie, zastępuje ją samiec. Para kosów może mieć w tym samym roku nawet pięć gniazd! Gdy pisklęta w poprzednim gnieździe jeszcze się nie usamodzielniły, karmi je nadal samiec, podczas gdy samica zajmuje się już wysiadywaniem kolejnego lęgu.



...Druga część informacji o kosie  ( m.in.: pożywienie, pokrewne gatunki, ekologia i zagrożenie gatunku, + oczywiście zdjęcia) jeszcze w tym tygodniu :).

Przepis na danie dla psa - Podroby z warzywami

Podroby z warzywami:

(przepis dla dorosłego psa)

Składniki:

- 15 dag podrobów drobiowych
- 10 dag mieszanki warzywnej ( marchew, seler, korzeń pietruszki, kapusta )
- 1/2 łyżeczki pasty pomidorowej
- 1 łyżka stołowa twardego sera żółtego
Wykonanie:

Podroby umyć, ugotować w lekko posolonej wodzie, odcedzić ( wyjąć z bulionu ) i wyłożyć na sitko. Następnie podroby drobno pokroić i zmielić w maszynce.
Warzywa drobno posiekać; gotować w bulionie do miękkości, dodać pastę pomidorową, doprowadzić do stanu wrzenia i odstawić.
Nalać do miski gorącego bulionu, widelcem rozgnieść warzywa. Dodać tartego sera. Wymieszać wszystko z podrobami.

( przepis zaczerpnięty z książki pt.: Żywienie twojego psa. wydawnictwo- rea)

Zróbcie swoim psiakom czasami przyjemność i ugotujcie im coś :). 

Activ Pet - kurze łapki - niespodzianka dla Ashe :)

Hej!
Wczoraj przechodząc koło półki z karmami,smakołykami dla psów i kotów zobaczyłam kurze łapki (z Activ Pet)

Pomyślałam sobie, że w sumie Ashe nigdy nie jadła kurzych łapek, wiec czemu by nie spróbować, byłam bardzo ciekawa jej reakcji wiec kupiłam, a oto zdjęcia z pierwszego wrażenia :) :

na początku było zdziwienie:)

nie wiedziała czy to można zjeść:)

ale szybko się zorientowała, bo zapach był dość intensywny

wyrwała mi z ręki i poleciałaaaaa....:)

próbowała się nawet z kotem podzielić :P

lecz kot nie był głodny wiec postanowiła że zje to sama 

i zostały już same okruszki :((

Dość szybko sobie z tą kurzą łapką poradziła , zajęło  jej to może ze 3 minuty, ale miała zabawę :)

A Wasze psy jadły kiedyś kurze łapki, a może próbowały jakiś innych "dziwnych" psich przysmaków ?