Kos szuka pożywienia na ziemi, skacząc to tu, to tam, po czym w pewnym momencie nieruchomieje z głową przechyloną na bok, tak by usłyszeć nawet najmniejszy szelest wydawany przez jego umykające potencjalne ofiary. Następnie nie zwlekając, hałaśliwie zaczyna rozgrzebywać liście. Znalazłszy dżdżownicę, chwyta ją i zaczyna ciągnąć z całej siły, by wydobyć zdobycz z podziemnej kryjówki.
Pokrewne gatunki
Kos należy do rodziny drozdowatych, która obejmuje, prócz innych ptaków drozdy, słowiki, rudziki i pleszki. Czasami zdarza się pomylić brązowo upierzoną samice kosa z drozdem śpiewakiem. Jednakże brzuch drozda jest jaśniejszy, a rozmieszczone na nim ciemne plamki - wyraźniejsze. W Polsce czasami jest widywany inny drozd o ciemnym upierzeni, ale z jedną wyraźna różnicą - a mianowicie białą półobrożą na piersi. Jest to drozd obrożny ( Turdus torquatus ) ptak u nas bardzo rzadki, typowy dla terenów górskich.
Ekologia i zagrożenia gatunku
Kos jest silnym ptakiem obdarzonym znacznymi zdolnościami adaptacyjnymi, dzięki czemu utrzymuje się jego populacja. Wyjątkowo dobrze udało mu się dostosować do zmian cywilizacyjnych krajobrazu wiejskiego, jak również zbliżyć się do obszarów zurbanizowanych i spędzać życie w mieście.
Status gatunku
W Polsce gatunek, którego populacja utrzymuje się na wysokim poziomie, jest objęty ścisłą ochroną. Niestety w niektórych krajach Południowej europy jest pewnego rodzaju tradycją polowanie na ptaki przelotne m. in. kosy.
Stabilna liczebność
W Polsce kos podlega ścisłej ochronie gatunkowej. i chociaż wiele młodych osobników tuż po opuszczeniu gniazda ginie w pyskach drapieżników, chociażby kotów, ogólna liczebność populacji utrzymuje się na licznym poziomie, ponieważ jest to ptak bardzo plastyczny i odbywa kilka lęgów w sezonie.
...i fotki :) :) :
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz