Kot Norweski leśny - opis rasy

Pochodzenie tej rasy nie jest do końca znane, więc nie stwierdzę dokładnie skąd ona pochodzi, ale wiadomo że albo przodkowie tych kotów zostali przywiezieni przez krzyżowców, albo przez wikingów z Wysp Brytyjskich.W latach 70. XX wieku rasa otrzymała wzorzec i została uznana przez FIFe.
Kot norweski leśny to kot duży, mocnej budowy, zaliczany do kotów półdługowłosych. Naturalnie ewoluował w zimnym norweskim klimacie przez co posiada mocne wodoodporne futro. Błyszczące, średnio długie futro jest odporne na śniegi i deszcze podczas a wełniste podspodnie futro zapewnia mu ciepło.   Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy, puszysty podszerstek.. Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach.Silne nogi pomagają Norweskiemu w spinaniu się po drzewach i kamienistych stokach. Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią. Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem. Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg, kotki około 5-6 kg.Jest bardzo inteligentny i niezwykle bystry.
 Przywiązuje się do właściciela i jego domu. Może żyć z innymi zwierzętami domowymi. Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych. Młody lubi się bawić pod warunkiem, że nikt go do niczego nie zmusza. Podobnie jest z pieszczotami, które nie powinny trwać zbyt długo.
Kot Norweski Leśny posiada wiele cech podobnych do Maine Coona.
To unikalna skandynawska rasa, poparta legendą i tajemnicą powiązaną z norweskim mitem i wróżebną historią z połowy XIX wieku. 
 W XVI wieku również odnotowano, koty z długimi nogami z kępkami włosów w uszach, lubiące się kąpać tak jak i współczasne Norweskie Leśne. Były wspaniałymi myśliwymi. Łowiły ryby i mniejsze zwierzęta. Nordycki folklor opisuje rodzimą rasę jako „baśniowe górskie koty z zdolnością do pokonywania stromych skał”, opis z pewnością pasuje do Norweskiego, który jest specjalistą wspinaczem z bardzo silnymi pazurami.
 Różnica między nim a Maine Coonem to długie nogi i grube podwójne futro.
Został mianowany przez króla Olafa I (król Norwegii w latach 995–1000) oficjalnym kotem Norwegii.

Krótka charakterystyka:

 Kat. - półdługowłose
Budowa ogólna - duży
Futro - półdługie i gęste wełniste podfutrze przykryte gładkim wodoodpornym włosem. Błyszczące futro przykrywa spód gęstego podfutrza, posiada dużą kryzę wokół szyi i żabot
Głowa - trójkątna z prostym profilem
Nos - długi i prosty
Podbródek - prosty, stabilny
Oczy - duże, otwarte i lekko ukośne
Uszy - szeroko rozstawione z kępkami włosów podobnymi do rysia, położone dość daleko od siebie i nisko
Ciało - długie z mocną budową ze zwartą budową kości
Nogi - długie, solidne budowy z dłuższymi kończynami przednimi
Łapy - z kępkami włosów
Ogon - długi i puszysty
Kolory - wszystkie kolory oprócz Czekoladowego, Cynamonowego, Liliowego, Płowe są akceptowane, Nie są dozwolone ani umaszczenia Himalajskie (przypalany) ani Burmese.

..i zdjęcia:

ę

  Mam nadzieję że wam się opis podobał, następny post będzie o delfinach, albo o jakiś owadach (np. mrówkach), jak macie jakieś pomysły na opis zwierzęcia, bądź rasy ( psa, kota, konia ), to piszcie :).

Zaległe fotki pandy wielkiej

Przepraszam że nie wstawiłam ich wczoraj ale byłam zbyt zmęczona :),
A oto i one :

Panda wielka :)

Panda wieka  ( zwana też niedźwiedziem bambusowym ) - zamieszkuje lasy bambusowe na wysokości 1600-3500 m n.p.m ( zimą schodzi do 800 m n.p.m ). Panda jest drapieżnikiem, lecz w rzeczywistości odżywia się pędami bambusa, choć nie gardzi jajami i gryzoniami, które zjada wraz z pokarmem roślinnym. To zwierze potrzebuje mnóstwo pokarmu - ok. 38 kg na dobę. Jej najbliższym krewnym jest niedźwiedź andyjski. Panda wielka należy do zwierząt na granicy wymarcia, głównie wskutek niskiej rozrodczości, ale również wskutek stopniowego ograniczania obszarów dla niej dostępnych.
Panda wielka zamieszkuje łańcuchy górskie położone w prowincjach Syczuan, Gansu i Shaanxi w Chińskiej Republice Ludowej.
 Futro pandy – białe lub żółtawe z czarnymi obwódkami – pozwala kamuflować się zwierzęciu w półcieniu bambusowego poszycia. Sierść stanowi także doskonałą ochronę przed zimnem. Długość włosów wynosi 3-10 cm, zależnie od okolicy ciała. Futro jest nasączone wydzieliną łojową i chroni pandę przed deszczem i śniegiem. Głowa  pandy jest okrągła, krótka, szeroka i masywna. Panda ma 40 zębów.   Dwie czarne obwódki wokół oczu pandy sprawiają, że trudno jest zobaczyć wyraz jej oczu. Żrenice u pandy są pionowo ustawione, przez co przypominają źrenice kotów.
 Opis w skrócie:
 Wymiary :
Wysokość w kłębie : 60-80 cm
Długość ciała: 1,2-1,5 ( głowa i tułów)
Długość ogona: 12-13 cm
Masa ciała: 75-115 kg samce; samice lżejsze o 10%-20%
Informacje ogólne
 Dojrzałość płciowa: 5-6 lat
 Okres głodowy: od marca do maja
 Ciąża: 97-163 dni
 Liczba młodych w miocie: 1-3, zwykle tylko jedno przeżywa
 Długość życia: 20-30 lat
 Liczebność: około 1000 osobników

Fotki pandy wielkiej  wstawię  jutro :)

Konie-historia, opis, charakterystyka

Konie
Dzikie konie są zwierzętami stadnymi, żyjącymi na otwartych przestrzeniach. Dzięki wyostrzonym zmysłom wzroku, słuchu i węchu mogą z daleka wyczuć drapieżnika, a ponieważ biegają szybko, potrafią uciec przed niebezpieczeństwem. Dziś dzikie konie są bardzo rzadkie. Różne rasy koni użytkowych wykorzystuje się obecnie w niewielkim stopniu. Zastępuje je motoryzacja, chowa się je częściej dla przyjemności.
Oswojenie
Pierwsi oswoili konie prehistoryczni mieszkańcy Azji Środkowej ponad 6000 lat temu. Początkowo ciągnęły one lekkie rydwany, lecz później, gdy rozwinęła się hodowla ras większych zwierząt, ludzie zaczeli na nich jeździć, najpierw oczywiście bez siodeł i bez strzemion. Pierwsze zaczęły używać siodeł konnych wojska rzymskie,  strzemiona były prawie nie znane w Europie aż do IX w.n.e. Wchodziły w użycie powoli, toteż przez kilkaset lat ludzie obywali się bez nich.
Konie juczne dźwigały ciężary w rejonach o surowym klimacie i często pozbawionych dróg; do orki i włóczenia ciężkich ładunków używano osłów, mułów i wołów. Dopiero gdy wynaleziono chomąto, które przybyło do Europy z Azji około 9000 r.n.e., konie zaczęły ciągnąć duże ciężary. W średniowieczu rycerze nosili tak ciężkie zbroje, że tylko bardzo silne konie mógły ich udźwignąć. Wyhodowano więc potężne zwierzęta, które stały się przodkami dzisiejszych koni pociągowych. Lżejsze, szybsze konie wyhodowano w krajach śródziemnomorskich. Były one przodkami szybkich, smukłonogich koni, takich jak współczesne araby i inne konie czystej krwi.

Występowanie;
Konie domowe można spotkać na całym świecie. Konie zdziczałe żyją w wielu miejscach, zwłaszcza w Ameryce i Australii.
Największa rasa;
Perszeron, który miał około 2,1 m wysokości w kłębie i ponad 5m długości ( każdy koń powyżej 1,8 m jest uważany za bardzo dużego)
Najmniejsza rasa;
Falabella; wysokość w kłębie 30-100 cm
Długość życia;
Do 40 lat

i fotki ras:

                                                         koń Fryzyjski

                                               achał tekiński

                                                 koń czystej krwi arabskiej

                                                       koń pełnej krwi angielskiej

                                                         Perszeron

Koty- historia, opis, charakterystyka

Koty
Koty należą do naszych ulubieńców. Najpierw oswojono je w starożytnym Egipcie, co najmniej przed 3500 laty. W Polsce kot pojawił się prawdopodobnie w X wieku. Dziś na całym świecie hoduje się wiele różnych odmian kotów domowych. Jedne, na przykład kot perski, mają długi , puszysty włos i krótki pyszczek . Inne, jak koty syjamskie - włos krótki a pyszczki długie. Charakterystyczne cechy kota to: silne, smukłe ciało, okrągła głowa z pyskiem osadzona na mocnej, krótkiej szyi, średniej grubości łapy ( przednie pięcio- , tylne- cztero-palczaste), długi z reguły ogon, miękka gęsta sierść różnego koloru: czarna, szara, biała, w różnych odcieniach brązu lub pręgowana, cętkowana, doskonale harmonizująca z otoczeniem.
Oczy mają złote, zielone lub niebieskie.
Można krzyżować koty różnych ras, ponieważ należą one do jednego gatunku i pochodzą od tego samego dzikiego przodka.
Kotowate
Dzisiejszy krótkowłosy kot domowy pochodzi od płowego kota nubijskiego i należy do olbrzymiej rodziny kotów ( Felidae ) z rzędu drapieżnych, która obejmuje około 40 gatunków tych zwierząt w tym tak wielkie jak lew i tak małe jak ocelot. Niezależnie od wielkości łatwo jest ocenić, że wszystkie koty są ze sobą spokrewnione.
Polowanie i pożywienie
Wszystkie dzikie koty są myśliwymi, zależą więc niemal całkowicie od tego, co upolują. Mają gibkie ciała i mocne łapy . Polują, czając się z zasadzki , skradają się czujnie, nasłuchując i rozglądając się bacznie na wszystkie strony, a potem jednymi czy kilkoma susami rzucają się na ofiarę, uderzają ją w kark lub boki, powalają na ziemie albo kąsają śmiertelnie. Koty biegają szybko, ale z reguły nie przebywają większych odległości. Pływają doskonale, choć jak wiadomo nie przepadają za wodą. Ze zmysłów najlepiej mają wykształcony słuch i wzrok. Potrafią dobrze ocenić odległość, wykonując skok na ofiarę. Kocie łapy kryją ostre pazury, schowane zazwyczaj w znajdujących się na ostatnim członie palców, skórnych torebkach. Podczas ataku zwierzę wysuwa je gwałtownie. Kot, gdy upoluje ofiarę, zjada ją natychmiast.Ma on potężną szczękę, a uzębienie( 30-32 zęby w 7-8 miesiącu) typowe dla mięsożernych: ostre kły i siekacze, żeby mięso ugryźć, tnące trzonowe ( łamacze ) , żeby je pociąć.

W skrócie:
Występowanie:
Koty domowe żyją na wszystkich kontynentach. 
Wzrost:
Do 25 cm w kłębie
Masa ciała:
od 2,7 kg do ( nawet ) 7 kg
Liczba młodych:
3-5 w miocie
Długość życia:
12-15 lat

... i parę fotek przykładowych ras kotów:

                                                                      kot Perski

                                                                 kot Norweski Leśny

                                                                     kot Syjamski

                                                                      maine coon

                                                         kot Brytyjski krótkowłosy

                                                                      kot Bengalski

Psy- historia,opis,charakterystyka

Psy
Psy były prawdopodobnie pierwszymi udomowionymi zwierzętami; obecnie można je spotkać wszędzie tam, gdzie żyją ludzie. Kształtem ciała i wyglądem różnią się między sobą bardziej niż jakiekolwiek inne zwierzęta . Mogą mieć sierść krótką i gładką, jak na przykład dobermany  podkręcaną-jak pudle , długą jak charty afgańskie albo w ogóle nie mają sierści , jak meksykańczyk nagi . Jednakże wszystkie- wielkie czy małe - należą do jednego gatunku. Wszystkie mają w miarę doby wzrok, bardzo dobry słuch, doskonały węch oraz podobny typ zachowania, uwarunkowany takimi samymi cechami biologicznymi. Wszystkie mogą się ze sobą krzyżować. Różnice pomiędzy poszczególnymi rasami są rezultatem hodowli selektywnej prowadzonej przez człowieka, ponieważ wszystkie psy pochodzą od jednego przodka - wilka. Pies to urodzony myśliwy, zawsze gotów ścigać inne zwierzęta. Dlatego właśnie tak bardzo lubią aportować. Jak wszystkie inne drapieżniki , psy to zwierzęta inteligentne i ruchliwe , toteż jeśli nie otrzymują wystarczającej liczby zadań do wykonania , stają się znudzone i dokuczliwe. Podobnie jak wilki, są one zwierzętami stadnymi, posłusznymi przywódcy stada. Jest to jeden z powodów, dla których tak łatwo dały się udomowić. Zapewne w ich wyobrażeniu człowiek przeją rolę przywódcy stada.
Udomowienie
Udomowienie psów nastąpiło pod koniec epoki kamienia łupanego. Pozostawiane przez ludzi resztki upolowanej zwierzyny przyciągały wilki. Niekiedy człowiek zatrzymywał znalezione szczenięta czy zabłąkane samotne wilczki, aby je zabić i zjeść, kiedy podrosną. Rychło jednak musiał się zorientować, że żywy wilk może być bardziej użyteczny niż martwy . Wilki biegają szybciej niż ludzie , mogły więc stanowić pomoc w polowaniu na inne zwierzęta. Zanim jednak przekształciły się one w oswojone psy, minęło parę tysięcy lat. Wiadomo na pewno , że już około10 000 lat temu psy odgrywały ważną rolę w życiu ludzi. Najpierw były pomocne tylko w czasie polowań. Wilki polują, kierując się zmysłem wzroku; także niektóre najstarsze gatunki psów myśliwskich , takie jak charty afgańskie czy greyhoundy posługują się wzrokiem, nie węchem, w tropieni zwierzyny . Człowiek wyhodował wiele ras psów, takich jak na przykład ogary i wyżły, które tropią zwierzynę, kierując się węchem.
Najlepszy przyjaciel
Kiedy pies został już udomowiony , okazało się, że jego myśliwski instynkt może być wykorzystany do pasania zwierząt. I tak pies stał się pomocnikiem pasterzy. Wilki instynktownie bronią swoich terytoriów -psy zaś można wytresować w taki sposób aby broniły domostw i miejsc, w których przebywają. Wilki bronią swojego stada- psy również w dawnych czasach pomagały ludziom w walce z ich wrogami. W starożytności duże psy używane były jako tak zwane psy pancerne do walki w bitwach, aby bronić swoich `ludzkich stad`. Psy rasy brodacz monachijski służyły jako psy pociągowe do ciągnięcia wózków. W Arktyce nadal są używane psie zaprzęgi . Istnieją rasy psów bardzo małych. Można by sądzić, że nie są one użyteczne dla człowieka. Tymczasem mogą pełnić nietypową funkcję, a mianowicie być ` żywymi termoforami `. Temperatura ciała psa jest bowiem o wiele wyższa niż temperatura ciała człowieka, toteż w czasach, gdy nie było centralnego ogrzewania ludzie często grzali się, trzymając na kolanach, małe pieski, zwane salonowymi.
Są jeszcze, nieliczne na szczęście,kraje, w których psy hoduje się na mięso , a z ich skór szyje ubrania i futra. Psy, także obecnie, mogą stanowić siłę pociągową, co szczególnie doceniają mieszkańcy rejonów arktycznych. Dzisiaj wiemy o wiele więcej na temat zachowania się psów, toteż można je lepiej i skuteczniej tresować. Nic więc dziwnego, że przybywa im więcej obowiązków. Są przewodnikami niewidomych i głuchych; pomagają tropić terrorystów i wykrywać przemycane narkotyki, odnajdują ludzi przysypanych lawiną (bernardyny) lub gruzami budynków podczas trzęsienia ziemi. Większość z nas jednak zna psy przede wszystkim jako ulubione zwierzęta domowe. :)

W skrócie:
Najwyższy:
Wilczarz irlandzki ,około 110cm w kłębie
Najcięższy:
Bernardyn, masa ciała około 100kg
Najmniejszy:
Chihuahua, waży poniżej 1kg
Najszybszy:
Na długich dystansach- chart perski , na krótkich dystansach- greyhound
Liczba młodych w miocie:
Od 3 do 10
Długość życia:
Zwykle ponad 10lat ;psy ras największych i najmniejszych żyją z reguły krócej.
Wiek najstarszego znanego psa to aż 27 lat

Na koniec dodam jeszcze Parę fotek przykładowych ras psów ( ja mam beaglea a wy, macie jakiegoś psa??) :

Beagle

Chihuahua

Owczarek niemiecki

Yorkshire terrier

Labrador

Notka powitalna :)

Hej, więc tak założyłam tego bloga i będę na nim pisała o zwierzętach. Mam nadzieję że wam się spodoba :). Powoli zaczynają się wakacje i będę mała dużo czasu , który poświęce na pisanie. Postaram się pisać o różnorodnych zwierzętach, nie tylko o domowych takich jak psy i koty. Ale na początek wstawie pare słodkich fotek :) :

 Prześliczna małpka

                                                       

Chomiczek ;)

                                                             

Słodziak

                                                               

Żabcia:*

                                                                           

Całuśna żyrafa

Kociak i psiak :)