Kot Norweski leśny - opis rasy

Pochodzenie tej rasy nie jest do końca znane, więc nie stwierdzę dokładnie skąd ona pochodzi, ale wiadomo że albo przodkowie tych kotów zostali przywiezieni przez krzyżowców, albo przez wikingów z Wysp Brytyjskich.W latach 70. XX wieku rasa otrzymała wzorzec i została uznana przez FIFe.
Kot norweski leśny to kot duży, mocnej budowy, zaliczany do kotów półdługowłosych. Naturalnie ewoluował w zimnym norweskim klimacie przez co posiada mocne wodoodporne futro. Błyszczące, średnio długie futro jest odporne na śniegi i deszcze podczas a wełniste podspodnie futro zapewnia mu ciepło.   Posiada dwa rodzaje sierści - dłuższy wierzchni włos ościsty i krótszy, puszysty podszerstek.. Charakterystyczną cechą kotów norweskich jest kryza wokół szyi i "portki" na tylnych nogach.Silne nogi pomagają Norweskiemu w spinaniu się po drzewach i kamienistych stokach. Dopełnieniem "dzikiego" wyglądu są "tufki" na szczycie uszu (jak u rysia) - same uszy są przysłonięte sierścią. Głowa ma kształt trójkąta równobocznego z prostym profilem. Dorosłe kocury osiągają 6-9 kg, kotki około 5-6 kg.Jest bardzo inteligentny i niezwykle bystry.
 Przywiązuje się do właściciela i jego domu. Może żyć z innymi zwierzętami domowymi. Jednak długie lata spędzone na wolności nauczyły go nieufności wobec obcych. Młody lubi się bawić pod warunkiem, że nikt go do niczego nie zmusza. Podobnie jest z pieszczotami, które nie powinny trwać zbyt długo.
Kot Norweski Leśny posiada wiele cech podobnych do Maine Coona.
To unikalna skandynawska rasa, poparta legendą i tajemnicą powiązaną z norweskim mitem i wróżebną historią z połowy XIX wieku. 
 W XVI wieku również odnotowano, koty z długimi nogami z kępkami włosów w uszach, lubiące się kąpać tak jak i współczasne Norweskie Leśne. Były wspaniałymi myśliwymi. Łowiły ryby i mniejsze zwierzęta. Nordycki folklor opisuje rodzimą rasę jako „baśniowe górskie koty z zdolnością do pokonywania stromych skał”, opis z pewnością pasuje do Norweskiego, który jest specjalistą wspinaczem z bardzo silnymi pazurami.
 Różnica między nim a Maine Coonem to długie nogi i grube podwójne futro.
Został mianowany przez króla Olafa I (król Norwegii w latach 995–1000) oficjalnym kotem Norwegii.

Krótka charakterystyka:

 Kat. - półdługowłose
Budowa ogólna - duży
Futro - półdługie i gęste wełniste podfutrze przykryte gładkim wodoodpornym włosem. Błyszczące futro przykrywa spód gęstego podfutrza, posiada dużą kryzę wokół szyi i żabot
Głowa - trójkątna z prostym profilem
Nos - długi i prosty
Podbródek - prosty, stabilny
Oczy - duże, otwarte i lekko ukośne
Uszy - szeroko rozstawione z kępkami włosów podobnymi do rysia, położone dość daleko od siebie i nisko
Ciało - długie z mocną budową ze zwartą budową kości
Nogi - długie, solidne budowy z dłuższymi kończynami przednimi
Łapy - z kępkami włosów
Ogon - długi i puszysty
Kolory - wszystkie kolory oprócz Czekoladowego, Cynamonowego, Liliowego, Płowe są akceptowane, Nie są dozwolone ani umaszczenia Himalajskie (przypalany) ani Burmese.

..i zdjęcia:

ę

  Mam nadzieję że wam się opis podobał, następny post będzie o delfinach, albo o jakiś owadach (np. mrówkach), jak macie jakieś pomysły na opis zwierzęcia, bądź rasy ( psa, kota, konia ), to piszcie :).